Hello Australia
Door: Ilse Gloudemans
Blijf op de hoogte en volg Ilse
16 Maart 2017 | Australië, Hunters Hill
Hallo allemaal,
Na (verassings)afscheid op het vliegveld en een lange vlucht van ongeveer 24 uur ben ik veilig aangekomen in Australië. Het is allemaal nog nieuw maar het gaat goed met mij.
De laatste dagen in Nederland waren nog volgepland met etentjes. Fijn om iedereen nog te spreken en te zien. Papa, mama, Stan en ik waren ook nog bij Danny’s geweest. Stan had de tafel nog versierd met allemaal Australische accessories en er werden ook nog sterretjes gebracht! Super leuk, dankjewel allemaal!
Vorige week donderdag was het dan tijd om mijn spullen in te pakken. Ik had alles netjes klaargelegd op mijn bed zodat ik niks kon vergeten. Dus ik dacht dat is zo gedaan, maar nee hoor. Omdat ik na mijn 9 maanden als au pair nog 3 maanden ga reizen had ik een backpack gekocht. Alleen is dit niet makkelijk inpakken, ik heb het wel drie keer geprobeerd en daarna maar opgegeven. Er kwam zelfs een moment dat ik dacht ‘ik neem niks mee, koop daar alles’. Maar ook dat was ook geen oplossing natuurlijk. Na een tijdje denken had ik een aantal spullen weggelegd, uiteindelijk heb ik daar ook geen spijt van. Toen Stan thuis kwam heeft hij mij geholpen met mijn tas in te pakken en dat was meteen gelukt. Wat was ik gelukkig dat het allemaal pastte, ben benieuwd hoe ik dat zonder Stan hier in Australië ga doen op de terugweg. Gedurende de laatste dagen kwamen Irma, Franny, Maaike, Marinda en Jacqueline nog afscheid nemen. Nog een laatste dikke knuffel voordat ik ga. Nog gebeld met Felice en Richelle en veel berichtjes gekregen van iedereen. Leuk om te zien en te horen dat jullie allemaal aan mij denken.
Vrijdagavond om 10 uur ging ik dan echt vertrekken, eindelijk maar toch ook weer raar. Ik heb hier zolang naar uitgekeken dat het soms lijkt alsof het niet echt is. Alle spullen in de auto en op naar Schiphol. Daar eerst nog even uitgezocht hoelaat ik door de douane moest en daarna nog gezellig wat gegeten en gedronken met papa, mama en Stan. Toen Stan de hele tijd op zijn telefoon zat vond ik dat wel verdacht, we mochten ook niet heel Schiphol van hem aflopen. Dus ik dacht al wel dat er iemand op Schiphol was die mij nog wilde zien voordat ik ging vertrekken. Toen we aan het eten waren kwamen daar opeens (in outfit) Maaike, Felice en Kim! Wauw, ik was echt verrast en super blij natuurlijk. Gezellig met z’n allen gesproken, gelachen en foto’s gemaakt. Maar dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. En ik heb altijd gezegd: ‘Niet huilen’. Nou dat ging best goed totdat ik Stan een knuffel gaf, ik ga je missen broertje! Een mini traantje weggehaald en daarna door naar de douane, de lange vlucht kon beginnen. Eerst vloog ik naar Dubai, daarna door naar Sydney. Tijdens de vluchten veel geslapen, films gekeken en eten en te drinken gekregen. Geen vertragingen of andere rare dingen gehad, het is allemaal goed gegaan.
Op zondagochtend om 6.30 uur kwam ik aan in Sydney, Camille is mij komen ophalen en had de meisjes meegenomen. Toen ik bij ze in de auto zat kwam het besef beetje bij beetje, ik zit hier dan nu echt in Australië. Na een stukje rijden kwamen we aan bij het huis, iedereen ontmoet en netjes een rondleiding gekregen. Omdat het weekend was had het gezin samen wat gepland. Dus heeft Tessa mij meegenomen naar Sydney met de ferry. Tijdens dit tochtje de Sydney Harbour Bridge gezien en in Sydney aangekomen foto’s gemaakt van de Sydney Harbour Bridge en Sydney Opera House. Daarna door het Royal Botanic Garden gelopen en even gaan zitten. Het is allemaal veel maar ik weet zeker dat het goed gaat komen. Ik heb een goed gevoel bij het gezin en Tessa is er nog eventjes om alles rustig aan mij uit te leggen.
Afgelopen dagen heb ik nog rustig aangedaan, Tessa doet nog veel dingen en laat mij zien hoe alles moet. Iedereen heeft zijn eigen routine en daar moet ik nog een beetje inkomen. Ik ga op tijd naar bed omdat ik dan ook echt moe ben. Maar heb nu al een paar avonden dat ik rond 4 uur ’s nachts klaarwakker ben. Meestal ga ik dan toch nog even op mijn telefoon en even later weer verder slapen. Ze zeggen dat dat vanzelf wel goed gaat komen. Ik maak kennis met de kinderen en dat gaat goed, de cadeautjes zijn goed ontvangen en er zijn leuke tijden samen. Ook het contact met Aaron en Camille is goed. De Engelse taal is nu nog geen probleem, ik versta alles alleen weet ik soms niet hoe ik dingen moet zeggen. Maar naarmate ik hier langer ben moet dat wel goedkomen.
Zoals iedereen weet rijden ze in Australië aan de andere kant van de weg, dus een rijles is niet overbodig. Nou die heb ik die twee gehad en dat ging wel goed. Natuurlijk moest ik even wennen maar na een tijdje ging het wel goed. De snelheid is hier alleen veel minder, hier in de buurt is het op de meeste plekken 50 km/uur. Er zijn schoolzones waar je maar 40 km/uur mag tussen bepaalde tijden maar ook andere plekken waar je wel gewoon 60 km/uur mag rijden. Maar eigenlijk kan je ook niet veel harder rijden door de vele bochten en bergjes.
Tessa heeft de afgelopen maanden veel gezien en gedaan. Ze verteld mij vanalles en laat me veel zien, ik zit in een aantal whatsapp groepen en ik heb mezelf bij verschillende Facebook pagina’s aangesloten. Dus daar moet ik ook maar gebruik van gaan maken, dat vind ik nu nog best eng maar ik denk dat dat uiteindelijk wel goed komt. In de weekenden wil ik leuke dingen gaan doen, dat kan natuurlijk alleen maar met meerdere mensen is het gezelliger. Ik ben eerder deze week met Tessa en twee andere au pairs wezen lunchen. Deze au pairs gaan over een tijdje weg, dat is jammer maar er zijn genoeg andere meiden waar ik contact mee kan krijgen. Zoals een andere au pair die hier nog 3 maanden is. De kinderen in dit gezin en de kinderen in mijn gezin spreken wel eens samen af, net zoals vandaag. Dus ik heb haar ontmoet en we gaan samen nog leuke dingen doen.
Volgende week is het Tessa haar laatste week, dat betekend dat ik het daarna alleen moet gaan doen. Met voorbereidingen en een aantal aantekeningen die ik maak hoop ik dat het gaat lukken. Ben hier nog wel wat onzeker in maar ik moet het positief bekijken!
Volgens mij houdt ik iedereen wel goed op de hoogte via social media en WhatsApp, verschillende foto’s en filmpjes gestuurd en contact gehad via Skype en Facetime. Maaike heeft afgelopen dinsdag met haar verjaardag een mooie verassing van mij gehad. En aan het filmpje te zien was je er heel gelukkig mee, daar ben ik ook heel blij mee. Verder heb ik natuurlijk contact met je gehad via Facetime en ook het Skype gesprek met papa en mama was fijn. Wat ik ook nog even kwijt moet, ik heb net een heel goed momentje gehad. Stan had familie, vrienden en collega’s gevraagd om een filmpje te maken. En deze film heb ik net gekeken. Ik heb hier heel erg van genoten. Dankjewel allemaal!
- You can’t fall if you don’t climb. There is no joy in living your whole life on the ground -
Na (verassings)afscheid op het vliegveld en een lange vlucht van ongeveer 24 uur ben ik veilig aangekomen in Australië. Het is allemaal nog nieuw maar het gaat goed met mij.
De laatste dagen in Nederland waren nog volgepland met etentjes. Fijn om iedereen nog te spreken en te zien. Papa, mama, Stan en ik waren ook nog bij Danny’s geweest. Stan had de tafel nog versierd met allemaal Australische accessories en er werden ook nog sterretjes gebracht! Super leuk, dankjewel allemaal!
Vorige week donderdag was het dan tijd om mijn spullen in te pakken. Ik had alles netjes klaargelegd op mijn bed zodat ik niks kon vergeten. Dus ik dacht dat is zo gedaan, maar nee hoor. Omdat ik na mijn 9 maanden als au pair nog 3 maanden ga reizen had ik een backpack gekocht. Alleen is dit niet makkelijk inpakken, ik heb het wel drie keer geprobeerd en daarna maar opgegeven. Er kwam zelfs een moment dat ik dacht ‘ik neem niks mee, koop daar alles’. Maar ook dat was ook geen oplossing natuurlijk. Na een tijdje denken had ik een aantal spullen weggelegd, uiteindelijk heb ik daar ook geen spijt van. Toen Stan thuis kwam heeft hij mij geholpen met mijn tas in te pakken en dat was meteen gelukt. Wat was ik gelukkig dat het allemaal pastte, ben benieuwd hoe ik dat zonder Stan hier in Australië ga doen op de terugweg. Gedurende de laatste dagen kwamen Irma, Franny, Maaike, Marinda en Jacqueline nog afscheid nemen. Nog een laatste dikke knuffel voordat ik ga. Nog gebeld met Felice en Richelle en veel berichtjes gekregen van iedereen. Leuk om te zien en te horen dat jullie allemaal aan mij denken.
Vrijdagavond om 10 uur ging ik dan echt vertrekken, eindelijk maar toch ook weer raar. Ik heb hier zolang naar uitgekeken dat het soms lijkt alsof het niet echt is. Alle spullen in de auto en op naar Schiphol. Daar eerst nog even uitgezocht hoelaat ik door de douane moest en daarna nog gezellig wat gegeten en gedronken met papa, mama en Stan. Toen Stan de hele tijd op zijn telefoon zat vond ik dat wel verdacht, we mochten ook niet heel Schiphol van hem aflopen. Dus ik dacht al wel dat er iemand op Schiphol was die mij nog wilde zien voordat ik ging vertrekken. Toen we aan het eten waren kwamen daar opeens (in outfit) Maaike, Felice en Kim! Wauw, ik was echt verrast en super blij natuurlijk. Gezellig met z’n allen gesproken, gelachen en foto’s gemaakt. Maar dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. En ik heb altijd gezegd: ‘Niet huilen’. Nou dat ging best goed totdat ik Stan een knuffel gaf, ik ga je missen broertje! Een mini traantje weggehaald en daarna door naar de douane, de lange vlucht kon beginnen. Eerst vloog ik naar Dubai, daarna door naar Sydney. Tijdens de vluchten veel geslapen, films gekeken en eten en te drinken gekregen. Geen vertragingen of andere rare dingen gehad, het is allemaal goed gegaan.
Op zondagochtend om 6.30 uur kwam ik aan in Sydney, Camille is mij komen ophalen en had de meisjes meegenomen. Toen ik bij ze in de auto zat kwam het besef beetje bij beetje, ik zit hier dan nu echt in Australië. Na een stukje rijden kwamen we aan bij het huis, iedereen ontmoet en netjes een rondleiding gekregen. Omdat het weekend was had het gezin samen wat gepland. Dus heeft Tessa mij meegenomen naar Sydney met de ferry. Tijdens dit tochtje de Sydney Harbour Bridge gezien en in Sydney aangekomen foto’s gemaakt van de Sydney Harbour Bridge en Sydney Opera House. Daarna door het Royal Botanic Garden gelopen en even gaan zitten. Het is allemaal veel maar ik weet zeker dat het goed gaat komen. Ik heb een goed gevoel bij het gezin en Tessa is er nog eventjes om alles rustig aan mij uit te leggen.
Afgelopen dagen heb ik nog rustig aangedaan, Tessa doet nog veel dingen en laat mij zien hoe alles moet. Iedereen heeft zijn eigen routine en daar moet ik nog een beetje inkomen. Ik ga op tijd naar bed omdat ik dan ook echt moe ben. Maar heb nu al een paar avonden dat ik rond 4 uur ’s nachts klaarwakker ben. Meestal ga ik dan toch nog even op mijn telefoon en even later weer verder slapen. Ze zeggen dat dat vanzelf wel goed gaat komen. Ik maak kennis met de kinderen en dat gaat goed, de cadeautjes zijn goed ontvangen en er zijn leuke tijden samen. Ook het contact met Aaron en Camille is goed. De Engelse taal is nu nog geen probleem, ik versta alles alleen weet ik soms niet hoe ik dingen moet zeggen. Maar naarmate ik hier langer ben moet dat wel goedkomen.
Zoals iedereen weet rijden ze in Australië aan de andere kant van de weg, dus een rijles is niet overbodig. Nou die heb ik die twee gehad en dat ging wel goed. Natuurlijk moest ik even wennen maar na een tijdje ging het wel goed. De snelheid is hier alleen veel minder, hier in de buurt is het op de meeste plekken 50 km/uur. Er zijn schoolzones waar je maar 40 km/uur mag tussen bepaalde tijden maar ook andere plekken waar je wel gewoon 60 km/uur mag rijden. Maar eigenlijk kan je ook niet veel harder rijden door de vele bochten en bergjes.
Tessa heeft de afgelopen maanden veel gezien en gedaan. Ze verteld mij vanalles en laat me veel zien, ik zit in een aantal whatsapp groepen en ik heb mezelf bij verschillende Facebook pagina’s aangesloten. Dus daar moet ik ook maar gebruik van gaan maken, dat vind ik nu nog best eng maar ik denk dat dat uiteindelijk wel goed komt. In de weekenden wil ik leuke dingen gaan doen, dat kan natuurlijk alleen maar met meerdere mensen is het gezelliger. Ik ben eerder deze week met Tessa en twee andere au pairs wezen lunchen. Deze au pairs gaan over een tijdje weg, dat is jammer maar er zijn genoeg andere meiden waar ik contact mee kan krijgen. Zoals een andere au pair die hier nog 3 maanden is. De kinderen in dit gezin en de kinderen in mijn gezin spreken wel eens samen af, net zoals vandaag. Dus ik heb haar ontmoet en we gaan samen nog leuke dingen doen.
Volgende week is het Tessa haar laatste week, dat betekend dat ik het daarna alleen moet gaan doen. Met voorbereidingen en een aantal aantekeningen die ik maak hoop ik dat het gaat lukken. Ben hier nog wel wat onzeker in maar ik moet het positief bekijken!
Volgens mij houdt ik iedereen wel goed op de hoogte via social media en WhatsApp, verschillende foto’s en filmpjes gestuurd en contact gehad via Skype en Facetime. Maaike heeft afgelopen dinsdag met haar verjaardag een mooie verassing van mij gehad. En aan het filmpje te zien was je er heel gelukkig mee, daar ben ik ook heel blij mee. Verder heb ik natuurlijk contact met je gehad via Facetime en ook het Skype gesprek met papa en mama was fijn. Wat ik ook nog even kwijt moet, ik heb net een heel goed momentje gehad. Stan had familie, vrienden en collega’s gevraagd om een filmpje te maken. En deze film heb ik net gekeken. Ik heb hier heel erg van genoten. Dankjewel allemaal!
- You can’t fall if you don’t climb. There is no joy in living your whole life on the ground -
-
16 Maart 2017 - 12:45
Marinda:
Fijn om te lezen dat het goed gaat ils!
Misschien nog wat onzeker, maar dat gaat allemaal wel goed komen.
You got this! Enjoy! -
16 Maart 2017 - 13:41
Jose:
Nou Ilse wat overweldigend allemaal, maar ik weet zeker dat je het uitstekend zult doen. Weer rijlessen genomen, leuk zeg. Succes en veel plezier. -
16 Maart 2017 - 20:26
Janneke:
Wow mega gaaf en al kei veel gedaan!! Je bent naar Sydney geweest hoe cool!
Het komt zeker uiteindelijk goed, zeker als je overal je eigen draai aan kan geven.
Dikke kus!!! -
16 Maart 2017 - 20:26
Janneke:
Wow mega gaaf en al kei veel gedaan!! Je bent naar Sydney geweest hoe cool!
Het komt zeker uiteindelijk goed, zeker als je overal je eigen draai aan kan geven.
Dikke kus!!! -
17 Maart 2017 - 09:51
R. Van Kessel:
Hoi Ilse,
Fijn dat het goed met je gaat!
het moet allemaal nog wennen ,maar dat gaat je zeker lukken.
succes met alles, en geniet er ook van!!
Hoi Ilse,
Fijn dat het goed met je gaat.
het zal echt wel wennen zijn,maar dat gaat jou zeker lukken.
Veel succes,engeniet er ook van!!
Veel liefs van opa en oma.
v
v -
17 Maart 2017 - 12:25
Miranda:
Hoi Ilsje,
Leuk je verslag te lezen, vooral de foto's zijn mooi om te zien. Zo krijg ik een betere indruk over jou belevenissen. Volgende week Tessa voor het laatst, spannend dan ga je het allemaal zelf ontdekken en leren. Met vallen en opstaan, gewoon vertrouwen op jezelf dan komt het altijd goed.
Have fun:). X Miranda.
-
17 Maart 2017 - 12:27
Miranda Van Tilburg:
Oma Riek,
Je gebruikt wel heeeel veeeel ruimte om een reactie te plaatsen.
Dat kan wel wat minder :):):) -
17 Maart 2017 - 22:44
R.van Kessel:
ik moet het ook nog leren allemaal!!!!
maar dat snapt Ilse wel.
groetjes.xx -
18 Maart 2017 - 12:21
Miranda Van Tilburg:
Oma Riek, ik zie je leert erg snel!
Complimentjes ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
