The Beginning
Door: Ilse Gloudemans
Blijf op de hoogte en volg Ilse
25 Maart 2017 | Australië, Hunters Hill
Hallo iedereen!
En zo ben ik alweer bijna twee weken in Australië. De dagen vliegen voorbij en er zijn ook dagen geweest dat ik liever in bed had gelegen. Ik realiseer mij steeds beter dat ik hier alleen ben en dat een heel jaar lang. Dat ik iedereen op een afstand moet volgen en verhalen moet aanhoren. Dat er maar een paar uur op de dag tijden zijn dat jullie bereikbaar zijn. Er zijn echt wel moeilijke momenten geweest, zoals opstaan in de ochtend. Dan begint de dag en dat vind ik soms nog erg moeilijk. Al moet ik zeggen dat het de afgelopen paar dagen weer wat beter gaat. Maar laat ik vooral de leuke dingen met jullie delen. Want er zijn meer leuke momenten dan niet leuke momenten.
Dit waren de laatste dagen samen met Tessa. Dus hebben we nog veel samen met de kinderen gedaan. Playgroup op vrijdag, winkelcentrum met speelruimte voor de kinderen bezocht en na schooltijd gezellig naar het park. De afgelopen dagen heb ik steeds meer zelf gedaan zonder Tessa, want uiteindelijk moet ik het toch alleen doen. En daar werd ik dan wel eens onzeker van, doe ik het wel goed? Ik heb ook tegen Tessa gezegd dat ik onzeker ben hierover en dat ik het nog lastig vind. Ze gaf aan dat het begin voor iedereen lastig is, dat was ook bij haar. Dus het hoort er allemaal bij.
Ik heb een goed weekend gehad. Vrijdag op stap geweest met Tessa en een aantal andere au pairs in Sydney. We hebben een leuke avond gehad en daar was ik ook wel een beetje aan toe na de eerste dagen. Zaterdag lekker uitgeslapen en daarna met Tessa en de hond Duke gaan wandelen. Dat was echt heerlijk om te doen, ik denk dat ik dat vaker ga doen. Zondag ben ik samen met Tessa en Cynthia, een andere au pair, naar Bondi en Watsons Bay geweest. Dit was een hele wandeling met mooi uitzicht en ik heb veel nagedacht. Waar ben ik nu eigenlijk aan begonnen? Wat wil ik hier allemaal gaan doen? En is 9 maanden niet te lang in het gezin? Ik kwam er dan ook achter dat ik nog niet helemaal mezelf ben en dat ik daar soms erg van baal. Mezelf weer opgepakt en door. 's Avonds samen met Aaron, Camille, Tessa en de meiden gaan uiteten als afscheids- en welkomstdiner. Gezellig met elkaar gesproken en zo leer je elkaar ook weer beter kennen.
Maandag ben ik alleen met de meiden naar turnen geweest en dinsdag alleen met Hugo naar het park. De band met de kinderen wordt steeds beter en dat geeft mij een goed gevoel. Ik merk wel dat ik echt grenzen moet aangeven, soms is dat nog wat lastig maar uiteindelijk moeten zij maar mij luisteren. Op maandag en woensdag zijn alle kinderen op school, pre-school en kindergarten. Dit betekend dat ik ze 's ochtends weg breng en 's middags om half drie weer ga ophalen. In de tussentijd het huishouden doen en woensdag was ik dan ook voor het eerst alleen naar de Aldi geweest. Lekker rustig aan de boodschappen gedaan en weer terug naar huis. Op donderdagochtend met Alice en Hugo naar zwemles geweest en vrijdag veel alleen gedaan maar nog met hulp van Tessa. Ik moet nog een beetje wennen aan de routine maar het loopt al goed. Soms is het even hectisch maar als de dag voorbij is geeft het een goed gevoel dat het allemaal gelukt is.
Dit weekend heb ik ook weer een aantal plannen gemaakt. Gisteren samen met een aantal au pairs op stap geweest en vanochtend bij het winkelcentrum geweest. En vanavond gezellig een drankje doen met een aantal mensen. Omdat ik nu alleen ben had ik verschillende berichtjes op Facebook pagina's geplaatst of er nog meer mensen in de buurt zijn die iets leuks willen gaan doen. Al snel een aantal reacties ontvangen dus ben benieuwd hoe dat gaat zijn. Op 15 april ga ik een dagje weg naar Port Stephens en aanstaande zondag ga ik naar de Blue Mountains, ik heb er super veel zin in en jullie zien de foto's wel weer verschijnen!
- Adventure may hurt you, but monotony will kill you -
En zo ben ik alweer bijna twee weken in Australië. De dagen vliegen voorbij en er zijn ook dagen geweest dat ik liever in bed had gelegen. Ik realiseer mij steeds beter dat ik hier alleen ben en dat een heel jaar lang. Dat ik iedereen op een afstand moet volgen en verhalen moet aanhoren. Dat er maar een paar uur op de dag tijden zijn dat jullie bereikbaar zijn. Er zijn echt wel moeilijke momenten geweest, zoals opstaan in de ochtend. Dan begint de dag en dat vind ik soms nog erg moeilijk. Al moet ik zeggen dat het de afgelopen paar dagen weer wat beter gaat. Maar laat ik vooral de leuke dingen met jullie delen. Want er zijn meer leuke momenten dan niet leuke momenten.
Dit waren de laatste dagen samen met Tessa. Dus hebben we nog veel samen met de kinderen gedaan. Playgroup op vrijdag, winkelcentrum met speelruimte voor de kinderen bezocht en na schooltijd gezellig naar het park. De afgelopen dagen heb ik steeds meer zelf gedaan zonder Tessa, want uiteindelijk moet ik het toch alleen doen. En daar werd ik dan wel eens onzeker van, doe ik het wel goed? Ik heb ook tegen Tessa gezegd dat ik onzeker ben hierover en dat ik het nog lastig vind. Ze gaf aan dat het begin voor iedereen lastig is, dat was ook bij haar. Dus het hoort er allemaal bij.
Ik heb een goed weekend gehad. Vrijdag op stap geweest met Tessa en een aantal andere au pairs in Sydney. We hebben een leuke avond gehad en daar was ik ook wel een beetje aan toe na de eerste dagen. Zaterdag lekker uitgeslapen en daarna met Tessa en de hond Duke gaan wandelen. Dat was echt heerlijk om te doen, ik denk dat ik dat vaker ga doen. Zondag ben ik samen met Tessa en Cynthia, een andere au pair, naar Bondi en Watsons Bay geweest. Dit was een hele wandeling met mooi uitzicht en ik heb veel nagedacht. Waar ben ik nu eigenlijk aan begonnen? Wat wil ik hier allemaal gaan doen? En is 9 maanden niet te lang in het gezin? Ik kwam er dan ook achter dat ik nog niet helemaal mezelf ben en dat ik daar soms erg van baal. Mezelf weer opgepakt en door. 's Avonds samen met Aaron, Camille, Tessa en de meiden gaan uiteten als afscheids- en welkomstdiner. Gezellig met elkaar gesproken en zo leer je elkaar ook weer beter kennen.
Maandag ben ik alleen met de meiden naar turnen geweest en dinsdag alleen met Hugo naar het park. De band met de kinderen wordt steeds beter en dat geeft mij een goed gevoel. Ik merk wel dat ik echt grenzen moet aangeven, soms is dat nog wat lastig maar uiteindelijk moeten zij maar mij luisteren. Op maandag en woensdag zijn alle kinderen op school, pre-school en kindergarten. Dit betekend dat ik ze 's ochtends weg breng en 's middags om half drie weer ga ophalen. In de tussentijd het huishouden doen en woensdag was ik dan ook voor het eerst alleen naar de Aldi geweest. Lekker rustig aan de boodschappen gedaan en weer terug naar huis. Op donderdagochtend met Alice en Hugo naar zwemles geweest en vrijdag veel alleen gedaan maar nog met hulp van Tessa. Ik moet nog een beetje wennen aan de routine maar het loopt al goed. Soms is het even hectisch maar als de dag voorbij is geeft het een goed gevoel dat het allemaal gelukt is.
Dit weekend heb ik ook weer een aantal plannen gemaakt. Gisteren samen met een aantal au pairs op stap geweest en vanochtend bij het winkelcentrum geweest. En vanavond gezellig een drankje doen met een aantal mensen. Omdat ik nu alleen ben had ik verschillende berichtjes op Facebook pagina's geplaatst of er nog meer mensen in de buurt zijn die iets leuks willen gaan doen. Al snel een aantal reacties ontvangen dus ben benieuwd hoe dat gaat zijn. Op 15 april ga ik een dagje weg naar Port Stephens en aanstaande zondag ga ik naar de Blue Mountains, ik heb er super veel zin in en jullie zien de foto's wel weer verschijnen!
- Adventure may hurt you, but monotony will kill you -
-
25 Maart 2017 - 10:09
Danny En Nicole :
He die Ilse , goed om te lezen dat je jezelf aan het ontdekken bent! Tuurlijk is het lastig om "ineens"je mannetje te moeten staan , maar niemand kan meteen fietsen of schaatsen. Vallen en opstaan , net zolang totdat je je draai hebt gevonden. Besef goed: Dit is een "once of a lifetime experience" waar veel mensen jaloers op zullen zijn (waaronder ikke!!)
Ik weet zeker dat het goed gaat komen en dat de zekerheid vanzelf komt door routine. Er zullen nog zoveel dingen voorbij komen waar wij alleen maar van kunnen dromen.
Nederland is dan toch maar een beetje saai! Dikke files, klote weer noem maar op!
We zijn ontzettend benieuwd naar de foto's !!!
Zet hem op en probeer er vooral van te genieten! We blijven je volgen!!!
Greetz ,
Danny -
26 Maart 2017 - 11:47
Diny Van De Veerdonk:
Hoi Ilse
Mooi verslag dat je hebt geschreven.
In het begin valt alles tegen
Maar het gaat zeker goed komen
We blijven je volgen waar je ook heen gaat!
groetjes Johan en Diny. -
26 Maart 2017 - 12:44
Riek Van Kessel:
ha Ilse,
je mooie verslag weer gelezen.
Wat heb je al veel gedaan!
maar je moet niet zo onzeker te zijn!
het zal allemaal niet gemakkelijk zijn,
maar het gaat je zeker lukken!!!
Hou je taai!
Groetjes en veel liefs van opa en oma. -
26 Maart 2017 - 17:04
Crisjan, Inez & Rosa:
Lieve Ilse,
Tja, het zal vast heel erg wennen zijn en het kan niet anders dan dat je het thuisfront mist. Maar wat goed dat je initiatief neemt in het aangaan van verschillende sociale contacten! Hoe leuk is het om zoveel nieuwe mensen te leren kennen. En dat kan jij alleen zelf doen! Dat maakt je avontuur compleet! Ik kan me voorstellen dat het wandelen door het prachtige Australië je tot denken zet. Je bent volop in je persoonlijke groei en dat maakt je een rijker mens! Maar even er doorheen...
Je kunt het Ilse! Vertrouw op jezelf en geniet van alles en iedereen die op je pad komt!
Lieve groeten en een dikke knuffel!
Crisjan, Inez & Rosa
Love the life you live
Live the life you love -
27 Maart 2017 - 11:22
Mieke Rooijakkers:
Hallo Ilse, het is een hele uitdaging maar je krijgt er een hele ervaring bij.
Mooi verslag wat je gemaakt hebt, leuk om te lezen hoe het leven er daar aan toe gaat.
Goed dat je met andere contact hebt en leuke dingen gaat doen.
Een jaar is lang als je eraan begint maar in het begin is alles nieuw en heel anders las dat je gewend was, maar je kunt het.
Ilse wij wensen jou een hele leerzame en fijne tijd en wij houden contact.
Groetjes van ons allemaal
Harrie en Mieke
-
28 Maart 2017 - 00:09
Dinja Rooijakkers:
Hoi Ilse,
Ons mam, (tante) Mieke, wees me op jouw site. Wat leuk om te lezen en wat stoer dat je dit avontuur bent aangegaan! 10 jaar geleden begon ik zelf ook aan zo'n avontuur. Bestemming: Curacao! Ik had met mezelf afgesproken dat ik minimaal een half jaar zou blijven en pas terug zou komen als het 'klaar' was. Het werden uiteindelijk 2,5 jaar! Een onvergetelijke tijd waar ik nog heel vaak aan terugdenk. Wat heb ik genoten daar! En nee hoor, niet iedere dag was een feestje. Maar daar groei je alleen maar door. Door de moeilijke momenten
(dat worden er steeds minder!!) worstel jij je vast wel doorheen. En geniet met volle teugen van alle mooie dagen!! Want die gaan over een jaar mee terug in jouw rugzakje naar Nederland (waar dan echt nog alles hetzelfde is en jouw lieve familie en vriendinnen op je wachten). Zet m op meid!!
Groetjes, Dinja
-
28 Maart 2017 - 16:41
Miranda Van Tilburg:
Hoi Ilsje;),
Ik zou het raar gevonden hebben als ik vanaf dag 1 in jou verslag gelezen zou hebben dat het allemaal geweldig is, dat je jezelf niet afvraagt waar ben ik aan begonnen. Al het nieuwe begin is vaak moeilijk, met vallen en opstaan wordt jou droom vast werkelijkheid.
Ik blijf het super stoer vinden dat je deze uitdaging bent aangegaan, ik zou het niet aangedurfd hebben zo in mijn eentje:(
Ilse zet hem op! en vooral genieten...
Bij het volgende verslag graag een paar foto's meer (vooral van jezelf:)))).
Dikke X Miranda
-
28 Maart 2017 - 23:31
Astrid:
Hoi Ilse,
Jij begint nu je dag terwijl wij naar bed moeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
