Fiji time

Hallo!

Fiji time, maar eerst mijn dagen in Sydney voor vertrek. Ik ga jullie natuurlijk niet meteen jaloers maken.

Ook als ouders heb je wel eens een vakantie verdient zo ook Aaron en Camille. Zij zijn twee weken samen op vakantie gegaan naar Italië. Tijdens deze twee weken zijn de ouders van Aaron overgekomen zodat wij samen voor de kinderen konden zorgen. Twee weken heb ik met bewondering naar deze lieve opa en oma gekeken en natuurlijk meegeholpen. Maar ze hebben zoveel gedaan in deze tijd. Soms voelde ik mezelf een beetje schuldig want koken, boodschappen doen en wassen werd allemaal gedaan. Toen deze twee weken dan voorbij waren heb ik ze ook super erg bedankt. Waarop zij weer vertelde dat ze het zonder mij echt niet hadden kunnen doen. Daar denk ik dan weer anders over, want zonder deze twee lieve opa en oma had ik het niet kunnen doen.

Er kwam een plan om naar de film te gaan, een horrorfilm. Dat leek mij nou niet echt een leuk plan. Ik word echt bang van deze films en krijg er nachtmerries van. Maar omdat we met een aantal vrienden zouden gaan was ik toch al snel overgehaald. Eerst samen wezen uiteten en daarna door naar de film IT. IT bestaat uit clowns en een donkere omgeving, tenminste dat is wat ik me herinner. Doodsbang voor die twee dingen en laat er dan ook nog eens een clown rondlopen in de bioscoop die mensen ondertussen laat schrikken. Goed voorbereid had ik dan ook een dekentje meegenomen waar ik meer als de helft van de tijd onder heb gezeten, niet veel van de film gezien dus. Dagen hierna en nog steeds wel eens word ik dan ook weer geconfronteerd met die clowns in 'real life'. Want in Sydney lopen ze dus ook rond...

Samen met Marieke en Jessica naar de Gay Parade geweest. Hier in Australië is het nog steeds niet legaal om met iedereen te trouwen, wat ik echt onzin vind. Dus wij samen met vele anderen hier eens wat aan gaan doen. Goed georganiseerd zijn we met een vlaggetje op onze wang mee gaan lopen. En best trots mogen wij Nederlanders wel zijn. Want wij waren het eerste land in de hele wereld waar je wel mag trouwen met iedereen. En dit zou toch in elk land legaal moeten zijn? Liefde is liefde.

In het weekend nog verschillende feestjes gehad, een neon-party en een 80's party. Want in het weekend genieten we natuurlijk volop. Een roadtripje door Sydney met Jessica gehad. Alleen was het een goed plan met een minder goede uitwerking. Parkeren op zondag is een hel. Dus bijna alle stranden afgegaan uiteindelijk later in de middag in Coogee aangekomen en wat gegeten om daarna weer terug naar huis te gaan. Gelukkig hebben we plezier gehad tijdens het rijden. Waar zijn mijn plan skills gebleven?

En dan nu tijd voor Fiji! Voordat ik mijn verhaal ga vertellen. Als je ooit de kans hebt om naar Fiji te gaan, denk dan niet na maar ga gewoon! Beloof het mij, alsjeblieft.
Zaterdag met mijn backpack in de bus en de trein om zo naar het vliegveld te gaan. Met een beetje rondzwerven, drank inkopen, mensen bekijken en koffie drinken heb ik op mijn vliegtuig gewacht. Ook nog een aantal Nederlanders tegen gekomen, want Nederlanders zijn er overal. Na een vlucht van ongeveer vier uur aangekomen in Fiji. Marieke zat al te wachten samen met Michelle. Wat fijn om Marieke weer te zien! En super leuk om Michelle te ontmoeten. Zo had ik al snel het gevoel dat het een leuke vakantie ging worden met deze meiden. Met een taxi naar ons eerste hostel gegaan om daar in te checken, een drankje te doen en lekker te gaan slapen.

Zondagochtend zagen we dan ook hoe Fiji (Nadi) er in het licht uitziet, genieten. Een ontbijtje gehad bij de zee en daarna met een busje naar de boot. Met deze boot zijn we naar het eiland gegaan (Wayasewa Island, Waya Lailai). Meteen merkte ik al hoe vriendelijk de mensen hier zijn. Je wordt altijd met een glimlach ontvangen en tassen worden meteen van je overgenomen, wat best wel handig is voor mijn rug. Op de boot zelf al heel goed kunnen zien hoe blauw en helder het water hier is. Toen we dan bijna bij het eiland aankwamen zagen we al een aantal mensen op ons wachten, wat een aankomst! Na een onhandige overstap op een ander bootje en een sprongetje in het blauwe en heldere water werd er voor ons gezongen en kregen we een cocktail. Als nieuwe gasten kregen we een uitleg over het hostel en een aantal activiteiten. Hier niet veel van meegekregen want we waren met onze cocktail aan het genieten van dit prachtige uitzicht. Snel hierna zijn wij ons gaan omkleden en in het water gaan zwemmen. We hebben een peddelbord gehuurd en zijn gaan peddelsurfen. Dit doe je door rechtop op de plank te gaan staan en dan je peddel gebruiken om vooruit te komen. Na twee of drie keer te zijn gevallen en als een walrus weer het peddelbord opgekomen had ik besloten om maar gewoon te blijven zitten. Genoten van de zon en het uitzicht! Goed begin van deze vakantie die ik echt nodig had. Die avond de mooie zonsondergang gezien en lekker gegeten. Er was een mogelijkheid om een film te kijken bij het zwembad onder de sterren op een groot wit scherm, maar al snel zijn we gaan slapen.

Maandag zijn we gaan snorkelen in de zee voor ons eiland. De eerste keer snorkelen voor mij. Na een korte uitleg van Marieke en Michelle zag ik dan ook snel hoe mooi het is onder water. Nooit kunnen bedenken dat het hier zo mooi kon zijn. Marieke en Michelle vertelde dan ook dat ik echt geluk had dat het hier de eerste keer snorkelen was voor mij. Het is hier echt heel mooi, een van de mooiste plekken die ze hebben gezien! Ook de vissen zijn prachtig en komen gezellig naast je zwemmen. Snorkelen is zeker iets wat we de dagen daarna nog vaker zouden gaan doen. Op het eiland is ook een dorpje. Het hostel sponsort de school die er is en een aantal mensen uit het dorpje werken in het hostel. De moeite waard om eens te gaan kijken hoe zij leven. Na een wandelingetje naar de andere kant van het eiland kwamen we dan aan in dit dorpje. Ook deze mensen en kinderen zijn weer heel vriendelijk en vrolijk. Hoeveel ze met zo weinig kunnen doen is zo mooi om te zien. We hebben een kleine school bezocht en daarna waren we uitgenodigd voor een ritueel. Kava, een drank dat eruit ziet als modder en daar ook naar smaakt. Voordeel, er zit alcohol in. Feitje, ze geven het daar ook aan hun kinderen om beter te slapen. Lekker was het niet maar uit beleefdheid en voor de ervaring netjes gedronken. Hierna werd er voor ons gezongen en werd er voor ons gedanst. Daarna moesten wij ook zelf mee gaan dansen. De jonge kerels kwamen meteen op Marieke, Michelle en mij afgelopen. Zij in hun taaltje praten en wij in de onze. We hadden het zeker over de jongens en zij over ons. Er werd een woord 'oma' geroepen waarvan Michelle en ik helemaal dubbel lagen, want ja wat betekend dat nou. Per ongeluk op de rokken van die mannen gaan staan waardoor er ook eentje bijna uitging. We hebben echt gelachen tijdens het dansen. Na deze lachwekkende dans kwam er binnen een paar seconden een marktje op kleedjes met zelfgemaakte spulletjes tevoorschijn. Allemaal een enkelbandje gekocht.

Dinsdag en woensdag genoten van het eiland, gaan snorkelen en mooie foto's gemaakt. Woensdag gingen we helaas alweer terug naar het hoofdeiland (Nadi). Daar zouden we nog een aantal dagen blijven om activiteiten te gaan doen. 's Middags de boot op en weer terug. De golven waren super hoog dus werden we opgehaald met een cruise boot. Dit zou twee uur duren maar we waren langer onderweg. Na de boot zijn we door een bus afgezet bij een hotel en daar weer opgehaald met een taxi. Allemaal geregeld maar wel verwarrend soms. Ook bij dit hostel zag het weer allemaal netjes uit en dit bleek dan ook van dezelfde eigenaren te zijn als het hostel op het eiland. We hebben lekker sushi gegeten, hierna douchen en lekker rustig op bed gaan liggen.

Donderdag zijn we naar de mud pools gegaan, aangeraden door de Nederlandse mensen die ik op het vliegveld tegen kwam. Hiervoor werden we eerst naar een tuin gebracht. Deze tuin had iets bijzonders, helaas zagen wij dat niet zo. Maar we kregen een lekker drankje erna. Toen op naar de mud pools. Dit zijn vier baden waar je één voor één in gaat. Eerst smeer je jezelf helemaal in met modder, er worden dan ook nog leuke foto's van je gemaakt. Opdrogen in de zon en weer een foto. Dan ga je in het eerste bad wat eigenlijk gewoon modder is. Het tweede bad is nog steeds modder maar wel iets lichter, dus de modder gaat al beter van je huid af. Het derde bad is helderder en ook warmer. Dus hier kan je wel even chillen. Het vierde en laatste bad. Je bent dan al helemaal schoon en gaat hier nog in om te chillen. Maar dit water is echt heet, kokend! Heel ontspannend en in de taxi hadden we dan ook niet veel meer te vertellen. We wilden nog graag naar een dorpje om souvenirs te kopen. Dit ging iets minder makkelijk. Als toeristen wil je het dorp doorlopen en alle souvenirs winkels zien. Maar we werden in een soort Chinese buurt afgezet waar we min of meer iets van onze taxi chauffeur moesten kopen en eten. Mogen we ook zelf even beslissen? Beetje chagrijnig terug gegaan naar de taxi chauffeur en daarna heeft hij ons op een marktje afgezet. Waar vervolgens iedereen je stalkt om iets te kopen, je hoeft er maar naar te kijken. Was misschien ook niet handig om dit op een lege maag te doen, hangry. Die avond wilden we een aantal activiteiten gaan boeken voor de laatste dagen. Dit was ook een tegenvaller, alles zat vol tot en met zondag. Marieke en ik hadden ons opgegeven voor een wachtlijst om te gaan zeilen op zaterdag. Michelle ging zaterdag weer terug naar Nieuw-Zeeland om haar reis daar verder af te maken.

Vrijdag hadden we dus niet veel te doen en hebben we lekker bij het zwembad gelegen. Ook hebben we plannen gemaakt voor onze reis in Australië. Michelle gaat na Nieuw-Zeeland weer naar huis en komt in december naar Australië en dan gaan we met z'n drieën op 6 januari 2018 beginnen aan de reis langs de East Coast van Australië. Deze avond zijn we gaan uiteten bij een restaurant die werd aangeraden door onze taxichauffeur, zal die wel extra geld voor krijgen. Maakt voor ons niet uit want wij hadden lekker gegeten.

Zaterdag hadden we eerst afscheid genomen van Michelle. Daarna zijn Marieke en ik naar de haven gebracht om te gaan zeilen. We stonden op de wachtlijst en er was nog plek voor ons, wij helemaal gelukkig! Met een groep mensen zijn we op de zeilboot gegaan en hebben we echt een ontspannende dag gehad. De jongens van de zeilboot hadden ons al snel in de gaten, dus wij dachten gaan we gebruik van maken. Goed plekje om te zitten, een stukje gevaren en een aantal grappige foto's van ons in het water met een vodka sprite in de hand. We hebben nog een BBQ gehad op een eilandje en zijn gaan snorkelen. Een heerlijke laatste dag van de vakantie.

Zondag gingen we weer terug naar Sydney. De laatste paar uurtjes nog genoten in de zon. Mijn zonneallergie was al een beetje aan het doorkomen de laatste paar dagen. Helaas blijft het toch altijd terugkomen. En dan nog even voor de laatste keer de blauwe en heldere zee als uitzicht. Wat een mooie tijd hebben we deze week gehad. Zeker geen spijt dat ik naar Fiji ben gegaan. En dat ook nog eens met twee lieve meiden! Terug in Sydney voelt het een beetje als thuiskomen. Het vliegveld, de trein, de bus, de mensen, de straten, het is allemaal normaal geworden. Dit is de plek waar ik nu woon en werk. De plek die ik nu thuiskomen noem. Na zeven maanden kan ik zeggen dat ik een tweede thuis heb gevonden.

Maandag begon mijn werkweek weer en de kinderen hadden mij gemist. De hele dag door kreeg ik dan ook knuffels en de woorden van Hugo: 'Love you bestie'. Dan smelt je hart toch? Afgelopen weekend een Halloweenfeestje gehad waar ik dan weer een collega van Irma tegenkwam. Zij was mij al een tijdje aan het zoeken in Australië. Elke keer als ze de naam 'Ilse' hoorden dacht ze misschien is ze dit wel. Eindelijk gevonden, samen lachen en een foto gestuurd naar Irma. Zaterdag zijn we naar de horse races gegaan. Dit is best wel een chique evenement. Dus wij netjes in een jurkje ernaar toe. Maar daar aangekomen zagen we echt iedereen helemaal netjes in galajurk met perfect haar en make-up. Een aantal races gezien en Marieke had zelfs nog geld gewonnen. Jason Derulo kwam na de races nog optreden en toen het begon te regenen voelde het als een Nederlands festival.

Deze dagen werk ik en dat is natuurlijk niet echt elke dag spannend. Het is het gewone leven hier. De weekenden en vrije avonden dat ik leuke dingen ga doen met vrienden vertel ik jullie veel liever. Maar vergeet niet dat ik ook nog eens minstens 40 uur in de week voor drie kinderen zorg en dat kan best zwaar zijn. Mijn laatste werkdag is bekend, vrijdag 22 december. En zo komen ook de plannen voor de East Coast. Ook het omboeken van mijn vliegticket terug naar Nederland ben ik aan het regelen. De tijd vliegt hier in Australië, maar er gaat geen dag voorbij dat ik spijt heb van dit avontuur. Ik groei als mens en kom mezelf regelmatig tegen. Reizen is een goede les in het leven om jezelf te leren kennen.

- A break from everything is much needed every once in a while -

Kus van Ilse