Au Pair Ending

Hallo allemaal,

Zoals vorige keer beloofd geef ik nu eerder een update. Dit wordt dan ook mijn laatste update als au pair. Dit is nu afgelopen en afgesloten. Gelukkig heb ik nog veel leuke dingen kunnen doen met de kinderen.

Op maandag was de eerste vakantiedag van de kinderen. Dus zijn we natuurlijk iets leuks gaan doen. Met z'n allen naar Monkey Mania, een grote binnenspeelplaats.
Dinsdag nam Camille Alice mee uit voor ontbijt in de stad. En Ava, Hugo en ik zijn Alice daarna gaan ophalen in de stad met de Ferry. We hebben in de stad nog wat rondgelopen en een lekker ijsje gehaald. Daarna weer met de Ferry terug naar huis en de rest van de dag lekker in het zwembad gelegen.
Woensdag ben ik samen met Marieke en onze kids naar de film gegaan. Het was zo heet deze dag dat dit wel het beste was wat we konden gaan doen. Maar wat was het druk! En we hadden ook nog eens plaatsen toegewezen gekregen die er helemaal niet waren. Dus dat was ook weer een extra avontuur. Uiteindelijk allemaal opgelost en hebben we de film gezien. Weer een leuke dag gehad met de kinderen.
Omdat het bijna Kerst is zijn er hier een aantal huizen en straten versierd. Ook een straat bij ons in de buurt. Daar zijn Marieke, Jessica en ik dan ook heen geweest. Want dit moesten we wel even zien. Een hele straat vol met allemaal versierde huizen. Het is nogal een attractie want iedereen weet dit natuurlijk en iedereen komt ook kijken. Mensen staan in de tuin met een drankje en ook de ijscokar is aanwezig. Leuk om te zien en het deed me wel denken aan het lichtjeshuis in Zeeland. Maar dan nu een hele straat vol!
Donderdag was een dag lekker thuis aan het zwembad. De kinderen hebben zich wel vermaakt zo. 's Avonds zijn we gaan uiteten als afscheid voor mij. Maar dat werd een beetje een chaos. Ze zouden om vijf uur thuis zijn, dit werd kwart over zes. En uiteindelijk zaten we om kwart voor zeven in het restaurant te eten. Iedereen was een beetje in een slechte bui en daar werd het ook niet gezelliger op. Dus maar snel weer naar huis toe gegaan.
Vrijdag, de laatste dag als au pair van deze drie kinderen. Een rare dag kan ik zeggen. Niet zoals ik het me had voorgesteld. Ik had graag deze dag alleen met de kinderen wat gaan doen. Camille werkte vanuit huis, dat is wel vaker zo geweest en altijd een beetje raar. Je hebt dan toch het idee dat ze de hele tijd meeluistert. Er kwam ook een vriendje van Ava spelen, dus we konden ook niet ergens heen. Dus heb ik iedereen maar het zwembad in laten duiken. Tegen de middag ging Camille Aaron van zijn werk ophalen en nam ze Hugo mee. Dus was ik nog met Ava, Alice en het vriendje van Ava thuis. Toen ze uiteindelijk terug kwamen zei Camille dat ik wel even wat rust kon pakken. Maar dat ze geen zin had om te koken voor de kinderen. Dus ik ben maar van half vier tot vijf uur op bed gaan liggen en Netflix gaan kijken. Wat kon ik dan doen? Om vijf uur maar begonnen met koken voor de kinderen, de laatste hotdog-vrijdag. Na het eten alles opgeruimd en de cadeautjes gegeven aan de kinderen. Kleurboek met stiften, een boek met allemaal spelletjes, kleurplaten en opdrachten. Voor Hugo een grote auto en een leesboek. En voor iedereen een foto van ons samen in een fotolijstje. Ook had ik nog wat anders gemaakt. De kinderen hebben regelmatig zelf figuurtjes geverfd, deze heb ik een tijd geleden allemaal verzameld en in een mooi fotolijstje gedaan en wat versierd. Van dit alles waren ze nogal onder de indruk. Aaron ging bijna huilen?! Elkaar allemaal een dikke knuffel gegeven en toen ben ik mij gaan omkleden om nog een avond op stap te gaan.

Zaterdag zou ik dan ook het huis uit gaan. De laatste weken in Sydney breng ik door bij Marieke. Zij is gevraagd om op de hond en het huis van vrienden van haar host-familie op te passen. Een plekje voor iedereen samen voordat we gaan reizen of naar huis gaan. In de ochtend kwam iedereen nog even afscheid nemen, ik heb knuffels gehad van iedereen! Het is nog geen echt afscheid omdat ik nog terug kom deze week voor de nieuwe au pair, ze gaan me nog zien. Al mijn spullen stonden klaar en toen ben ik naar Marieke toe gegaan. Zij wisten dat ik nu alleen in het huis was en zeiden dat ik wel met hun mee mocht ontbijten, super lief! Na het ontbijt bij haar host-familie zijn we naar het huis toe gegaan, hebben we daar alles uitgepakt en opgeruimd.

Die zondagochtend is Michelle in Australië aangekomen, ons andere reismaatje! En 's avonds zijn de vader en broer van Marieke aangekomen. Michelle en ik hadden ervoor gezorgd dat het eten op tafel stond zodat we lekker met z'n allen konden eten. Op dat moment kwam ik er ook even achter dat ik eigenlijk nooit met mijn host-familie samen heb gegeten aan één tafel. Ik heb een leuke tijd gehad met ze samen. Maar het is nooit mijn tweede familie geworden zoals ik eerst wel had verwacht. Mijn keuze om Kerst dan ook niet met mijn host-familie te vieren was een goede keuze voor mezelf.

Kerst heb ik gevierd met Jessica, Ian en Utkarsh. We zijn de stad ingegaan en hebben eerst ergens een drankje gedaan. Daarna hebben we lekker gegeten en gedronken en later ook nog een ijsje gehaald. Een goede Kerst samen met vrienden. Al is het natuurlijk wel anders dan thuis. Je bent niet met je eigen familie samen, er ligt geen sneeuw en het is niet koud genoeg voor een lekkere warme trui. Nou mis ik de sneeuw en de kou niet zo maar wel dat je met z'n allen samen aan tafel zit. Natuurlijk mis ik op deze dagen mijn eigen familie en vrienden. Het is geen heimwee, alleen het idee dat het anders zou kunnen zijn als ik hier niet was geweest. Maar als ik hier niet was geweest dan had ik dit alles niet meegemaakt. De gedachten dat ik er volgend weer bij ben maakt het al snel goed.
Een tweede Kerstdag zoals wij die kennen in Nederland, die kennen ze niet in Australië. Dus dit was een gewone dag voor ons. We zijn met z'n allen de stad ingegaan en hebben het opera house en een aantal andere dingen aan Michelle, de vader en broer van Marieke laten zien. We zijn de Sydney Tower in gegaan waar we een mooi uitzicht hadden over Sydney. En na een tijd hier te hebben gewoond waren ook een aantal dingen herkenbaar.

Woensdag, donderdag en vrijdag heb ik bij Jessica geslapen. Haar host-familie is op vakantie en zij was nog thuis met de honden. Op deze manier was ze niet helemaal alleen thuis. Op donderdag en vrijdag heb ik kennis gemaakt met de nieuwe au pair, Samantha. Ik heb haar de eerste dag wat dingen in de buurt laten zien, samen koffie gedronken en over van alles en nog wat gesproken en wat boodschappen gedaan voor haarzelf. Vrijdag ben ik met haar de stad in gegaan en heeft ze dus ook kunnen zien hoe het hier met het openbaar vervoer gaat. Nog even gaan shoppen en toen de volgende dag weer terug Marieke. Op zaterdag zijn we nog een keer naar de horse races gegaan. Deze keer was het veel minder druk en dat was wel leuker, meer rust en meer kunnen zien. We hadden ons nu ook iets beter gekleed, want van de vorige keer hebben we geleerd.

Oud en nieuw, ik zat er even doorheen. Deze dagen zijn toch lastiger dan ik had verwacht. Ik heb het hier echt super naar mijn zin en wil eigenlijk niet meer weg. De vrienden die ik hier heb gemaakt zijn er voor de rest van mijn leven. Maar dan te bedenken dat je eigen vriendinnetjes vandaag oud en nieuw vieren zonder jou. Dat is toch wel raar en doet pijn, natuurlijk had ik graag bij willen zijn. Met gemengde gevoelens deze dag gevierd. We zijn naar een park geweest hierin de buurt waar we uitzicht hadden op de Harbour Bridge en de rest van de stad. Iedereen had wat te eten meegenomen. En wij hadden ook nog oliebollen en appeltaart gebakken. Een hele gezellige avond gehad met z'n allen en ook het uitzicht was mooi. We stonden natuurlijk niet heel dichtbij maar we hebben het wel kunnen zien. Foto's en filmpjes maken ging niet zo goed, maar de plaatjes blijven als herinnering bij je. Om half één was het afgelopen. We hebben de bus naar huis gepakt en zijn lekker gaan slapen.
Iedereen kent de nieuwjaarsduik in Nederland. En die kennen ze hier ook in Sydney op Bondi Beach. Georganiseerd door en voor Nederlanders. Alle gekke Nederlanders bij elkaar op het strand met Unox mutsen, Nederlandse vlaggen en oranje badkleding. Aftellen en het water in rennen! Het is hier gelukkig niet zo koud als in Nederland. Overal om je heen hoor je mensen Nederlands praten en je komt nog bekenden tegen die je hier hebt leren kennen. Gelukkig Nieuwjaar Allemaal!

Gisteren zijn we nog naar de Blue Mountains gereden om dit aan Michelle, Donald en Rob te laten zien. Een autorit van twee uurtjes en wat is het toch heerlijk om in die grote stoere auto te rijden! Kan niet wachten totdat we vertrekken voor onze reis. De Blue Mountains en The Three Sisters gezien maar geen hele wandeling van vier uur gemaakt. Dat was weer iets teveel voor ons allemaal. Nadat we dit hadden gezien en foto's hadden gemaakt weer lekker wat gegeten en gedronken en daarna nog een stukje van de Blue Mountains Drive gereden. Nog genoten van het uitzicht onderweg en daarna weer terug naar huis toe.

Omdat Jessica en Michelle de Figure 8 Pools wilden zien ben ik vandaag met hun samen naar het Royal National Park geweest. Tenminste dat was het plan... Toen we het Royal National Park in kwamen rijden stond er een heel groot bord dat de Figure 8 Pools te gevaarlijk waren. Dus wij heel verstandig de keuze gemaakt om niet daar heen te gaan. We hebben toen besloten om maar een bootje te huren en een stukje te gaan varen. Tijdens dit tochtje genoten van het uitzicht, veel gelachen en natuurlijk fotomodel gespeeld. We hebben weer een aantal mooie foto's.
's Avonds zijn we naar Marieke, Donald en Rob gegaan om samen nog een keer te eten en een drankje te doen in de stad, als een soort afscheid. Want morgen gaan zij ook weer naar huis toe.

De afgelopen twee weken hebben we veel gelachen samen en nog leuke dingen gedaan. Het leven in Sydney wordt zo goed afgesloten. Afgelopen maart kwam ik aan in Australië om te gaan werken als au pair. Dit heb ik met liefde gedaan voor de kinderen en er is veel gebeurd. Veel leuke tijden gehad met de kinderen maar soms was het ook heel zwaar. Ik heb tijden gehad dat ik er geen zin meer in had en dat ik het liefste weg wilde. Gelukkig waren mijn vrienden er voor mij en heb ik leuke tijden met hun gehad. Mijn host-familie is echt mijn werk geweest en ik heb dan ook niet het gevoel dat ik een tweede familie achter laat. Het is meer het leven wat ik had na het werk en mijn vrienden die ik hier heb gemaakt, dat ga ik missen. Australië heeft mij veel dingen geleerd en ik ben gegroeid als mens. Een droom is werkelijkheid geworden en ik ben stiekem wel trots op mezelf. Onzeker zal ik altijd blijven, zo ben ik en zo blijf ik. Maar ik weet er nu wel beter mee om te gaan. Door de keuze die ik heb gemaakt is een droom werkelijkheid geworden. Zaterdag vertrekken Marieke, Michelle en ik naar Byron Bay, onze reis gaat beginnen en ik heb er heel veel zin in! Hiervoor zal ik dan ook een hele nieuwe blog aanmaken. Vergeet niet om deze te volgen want ik zal zeker mijn avonturen met jullie blijven delen.

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het lezen van mijn blogs en de lieve reacties die ik heb gekregen. Hierdoor ben ik blijven schrijven en dat heb ik al die maanden met plezier gedaan!

Nog een laatste kus vanuit Sydney!

- She Believed She Could So She Did -