Plans Are Changing

Hii allemaal!

Een week verder hebben we weer heel veel om te vertellen. Eindelijk heb ik dan mijn spirit animal mogen knuffelen en is helaas ons vertrouwen in onze vriend Jessy verdwenen. Ik ben zes meter diep in het water geweest en vijf kilometer hoog in de lucht. En ons avontuur gaat gewoon verder.

Na Airlie Beach zijn we doorgegaan naar Townsville. Hier zijn we een nachtje geweest voordat we door konden gaan naar Magnetic Island. Dit eiland staat bekend om de koala's! Dus laten we hopen dat we die gaan vinden.

Met de ferry en de bus naar ons hostel op Magnetic Island gegaan. Al heel snel zagen we allemaal bekende gezichten. Heel veel mensen die we tijdens de reis tegen zijn gekomen slapen ook in dit hostel. Ook kwamen we zo twee meiden tegen die we hebben leren kennen tijdens de tour van de Whitsundays. Samen hebben we een auto gehuurd en zijn we het eiland rond gaan rijden.
Omdat het hier bekend staat om de koala's zijn we die al snel gaan zoeken. Met de speciale wandelroute zouden we ze al snel moeten zien. Dus wij zoeken, zoeken en zoeken. En ja hoor, daar zag ik er eentje zitten in de boom. Lekker rustig zoals ik ben zeg ik dan ook dat ik er eentje zie. Al snel zagen we dat er in de boom ernaast nog een koala zat. Na uitgebreidt foto's maken en de koala's bekijken weer verder gelopen naar de top van het pad. Ook de terugweg zagen we nog een koala zitten. Tijdens deze wandeling drie wilde koala's gezien!
We hebben met de gehuurde 4WD off road gereden waar we uiteindelijk bij een strand terecht kwamen. Ik ben altijd op zoek naar schelpen op het strand maar deze keer kwam ik een kokosnoot tegen. Afgespoeld in het water en lekker opgegeten met z'n allen. Nog een foto met onze auto gemaakt en daarna weer verder het eiland afgereden. Ook heb ik een stukje off road gereden.
Daarna door naar de koala sanctuary! Hier worden dieren uit het wild opgevangen die niet in het wild meer kunnen overleven. En wat hebben we daar veel dieren mogen vasthouden. Het begon met de schildpad, we hebben reptielen vastgehouden en daarbij hoort ook een slang, vogels en natuurlijk een koala! Er zijn hele duidelijke regels voor het vasthouden van een koala waaraan het park zich moet houden. Dus allemaal netjes in een rijtje opstellen naast de camera om de koala even vast te houden en een foto te kunnen maken. Je houdt hem een beetje vast als een baby en wat is ie toch lief en zacht, ik wilde hem eigenlijk niet meer terug geven. Bij mij ging die koala natuurlijk net slapen, hallo spirit animal. Na elf maanden heb ik dan eindelijk een koala mogen knuffelen!
Later op de avond zijn we nog naar een rotsachtige plek gegaan om de rock wallabies te zoeken. Deze waren verstopt tussen de rotsen maar met wat eten in je hand komen ze tevoorschijn en eten ze lekker uit je hand. Wat een mooie dieren hebben we deze dag gezien.

De dag daarna hebben we lekker aan het zwembad gelegen bij ons hostel. En zijn we naar een plek gegaan op het strand waar een hele oude piano staat, die dus ook bijna uit elkaar valt. Dit werd weer een fotosessie natuurlijk. Een stukje verder nog een verstopt uitzichtpunt gevonden en daar natuurlijk ook weer genoten van het uitzicht. Deze laatste avond goed afgesloten met drankjes in de bar van het hostel. Want hierna is het bijna het einde van de Oostkust.

Zo gaan we door naar de volgende bestemming, Mission Beach. Een mooie plek om een skydive te doen. Dus die hebben we ook een tijd geleden gepland. Hoe goed je dit ook plant van tevoren, het hangt af van het weer. Marieke en Michelle hebben dit al zeven keer geprobeerd in Nieuw-Zeeland. Maar elke keer ging het niet door. Dus veel vertrouwen dat het nu door zou gaan hadden we niet. Wachten, wachten en wachten. Toen hadden we besloten om het te verzetten naar een andere dag. Op deze manier konden we vandaag al door naar Cairns en hadden we meer kans dat het de volgende keer door zou gaan, het weer zou dan ook beter zijn.

De laatste stop van de Oostkust, Cairns. Hier hebben we ook weer in een hostel geslapen en deze dagen doorgebracht met de mensen die we tijdens de reis hebben leren kennen. Uiteindelijk sliep iedereen in hetzelfde hostel. Samen hebben we een dansje en een drankje gedaan. Ook zijn we een winkel tegen gekomen waar ze Nederlandse producten verkopen, hebben we lekker een zak paprika chips gekocht. En ook een kroket en frikandel gegeten.

Tijdens de Whitsundays ben ik voor de eerste keer gaan duiken. Maar hier in Cairns bij het Great Barrier Reef is het veel mooier, dus een dagje geboekt en gaan duiken. Wekker op tijd gezet en de grote boot opgegaan om de onderwaterwereld te gaan zien.
Toen we op die boot zaten en allemaal uitleg kregen werd ik toch wel zenuwachtig. Maar ik zag wel dat deze mensen weten wat ze doen en je hierbij goed helpen, heb er vertrouwen in. Marieke en Michelle hebben meer duikervaring dus die gingen met een andere groep mensen samen. En daar ging ik dan, met mijn pak hop het water in. Nog even het ademen testen voordat je diep het water in gaat en dan ga je hoor. Met goede begeleiding ging ik met een instructeur en een ander meisje langzaam naar beneden en handjes vast. Allemaal verschillende vissen zwemmen om je heen en het koraal wat paars, rose en felgroen is. Een fotograaf die mee het water in ging heeft nog foto's gemaakt en daarna weer verder gegaan om van de onderwaterwereld te genieten. Wat is het toch prachtig!
Er was een optie om een tweede keer te gaan duiken en omdat deze keer zo goed was gegaan wilde ik graag nog een keer. Weer was ik alleen met een instructeur en een andere jongen. Het ging super goed en het zag er weer prachtig uit. Totdat ik een paniekaanval kreeg. Er kwam water in mijn duikbril en ik kreeg het er niet meer uit. Dus ik die instructeur aangetikt en die probeerde mij te helpen. Ik dacht even, nou dit is het dan. Natuurlijk kan je nog gewoon ademen want dat heeft niks te maken met je duikbril maar op dat moment wist ik even niet meer hoe. Al snel had hij mij gekalmeerd en kon ik rustig het water uit mijn duikbril krijgen. Opluchting, even bijkomen en daarna weer rustig verder gaan genieten maar wel arm in arm. Die instructeur liet me niet meer gaan. Weer boven gekomen besefte ik toch wel wat een mooie ervaring dit is. Als je langs het water loopt heb je toch geen idee wat er allemaal in het water leeft.

Cairns hebben we gezien, maar ik ben er verder niet heel erg onderste boven van. Behalve de vele vleermuizen die tevoorschijn komen als de zon onder gaat. We hadden het plan om naar het daintree rainforest te gaan maar met een kater is dit geen goede combinatie. Uiteindelijk gaan we dit en nog wel meer zien van Cairns. Want we gaan nog een weekje terug.

Omdat we de skydive hebben verzet moesten we weer terug naar Mission Beach. De dag ervoor is onze auto Jessy helemaal gecontroleerd en dus klaar voor de Outback! Wij zijn zaterdag vroeg in de ochtend terug gaan rijden. Opeens begonnen de lampjes van de handrem, de accu en van de luchtfilter te branden. Al snel daarna stopte de auto er helemaal mee. Daar stonden we dan langs de kant van de weg, vijftien minuten voor Mission Beach. Jessy was ermee gestopt en zo moesten we dan de wegenwacht bellen, daar zijn we gelukkig lid van. De man kwam kijken en gaf aan dat het waarschijnlijk iets is waar de accu mee moet opstarten dat niet meer werkt. We kunnen dus niet verder en ons plan voor de Outback gaat niet door. Jessy wordt later opgehaald en naar de garage van de man gebracht waar er maandag naar gekeken wordt.
Skydive, die hadden we dus om acht uur. Ondertussen contact gehad met ze en dit kunnen verzetten naar elf uur. En heel erg fijn was dat we door de mensen van de skydive met een busje langs de weg zijn opgehaald en naar de skydive zijn gebracht. Op dit moment wilde we gewoon heel graag de skydive doen!

De skydive gaat door! Het ging zo snel, het pak aan, uitleg over hoe we gingen springen, nog een filmpje, in de bus, nog een filmpje, in het vliegtuigje en nog een filmpje. Dan is het tijd om te springen, je hangt al half uit het vliegtuig en daar ga je dan! Je zweeft boven de zee en ziet het prachtige uitzicht. Voordat je het weet zit je weer op het strand en dan gaat er nog steeds zoveel adrenaline door je lijf heen. Wat heb je net toch gedaan?! Ik kan ook niet uitleggen wat er gebeurd maar het was allemaal zo mooi en zo ongeloofwaardig. De rest van de dag gaat dit ook nog door je heen. Wat was dit toch een super gave ervaring!

Omdat Jessy morgen gemaakt wordt hebben we niet genoeg tijd om naar de Outback te gaan. Dit is jammer maar het is beter als we het niet doen. We hebben niet genoeg tijd en het vertrouwen in Jessy is een beetje weg. We hebben nu dus een week open staan. Wat we gaan doen hangt af van de verkoop van Jessy en dat gaan we in Cairns doen. Er zijn opties om naar Bali te gaan. En misschien niet heel geloofwaardig als je dit leest, maar het is de goedkoopste optie. Natuurlijk hebben we ook aan Australië zelf gedacht, Perth en Darwin. Het is nu gewoon wachten op morgen.

Nieuwe plannen en nieuwe avonturen. Deze laatste avond brengen we dan ook nog door in Mission Beach. Jullie horen snel weer van mij.

Kussies!