Wildlife is here
Door: Ilse Gloudemans
Blijf op de hoogte en volg Ilse
29 Februari 2020 | Australië, Margaret River
Hallo allemaal,
Eenmaal aangekomen in Exmouth op de camping in Cape Range hadden we het al helemaal getroffen met de wildlife. Geparkeerd en half geïnstalleerd komen we er al snel achter dat er een Nederlands stel naast ons staat. Die vrouw helemaal enthousiast en nam ons mee naar het toilet. Want er zit daar een varaan. Wat bang zijn we met haar meegelopen en deed ze de deur open van het toilet. Daar zit dus heel duidelijk een varaan, wat is ie groot! Onze ‘Freek Vonk’ Michelle heeft foto’s gemaakt en toen weer snel terug naar de camper. Daar zijn we snel het water in gegaan, waar we een schildpad tegen kwamen en samen mee hebben gezwommen.
De zonsondergang is hier prachtig en we zien dan ook dat we weer op een prachtige plek staan met onze Berth. Op de kleinere strandjes hier kan je heerlijk genieten van de zon, of keihard verbranden. Ook hier hebben we onze snorkels weer gepakt en zijn we weer op onderzoek uitgegaan.
Zondag 23 februari zijn we de stranden hier in de buurt wat gaan verkennen. Maar veel verder dan Turquoise Bay kwamen we niet. Helemaal niet erg want dit is weer een prachtig bijna wit strand met blauw helder water. Wat hebben we het toch goed zo met z’n vieren.
De dag daarna zijn we gaan duiken. En al was ik wat zenuwachtig, veel zin had ik wel. Mijn allereerste keer duiken was twee jaar geleden in The Great Barrier Reef, ons avontuur aan de Oostkust. Dit vond ik toen wel erg spannend maar uiteindelijk iets om zeker nog eens te doen. Op de boot kregen we dan ook weer netjes alle uitleg en zo gingen we met z’n vieren en de duikinstructeur het water in. Eerst helemaal naar de bodem toe en toen zagen we pas echt goed wat hier nu allemaal zwemt. Vele verschillende soorten vissen en koraal, maar ook haaien! Niet schrikken, want ze doen net alsof je er niet bent. We zijn ongeveer drie kwartier onder water geweest en toen weer langzaam naar boven gegaan. Voor mij iets te langzaam, ik kreeg weer een soort paniekaanval. Maar omdat iedereen wel rustig was ging het wel prima. De tweede keer duiken heb ik geprobeerd maar ik ben niet verder gegaan. Mag de pret niet drukken, want die eerste duik al zoveel moois gezien.
Na het duiken waren we allemaal erg moe en toe aan een dutje. Dus in de camper op de parkeerplaats even geslapen en daarna door naar openbare douches. Wat zijn we toch lekker aan het kamperen zo. Zelf koken deze avond doen we niet, is niet volgens de kampeerregels. Maar een goede pizza gaat er altijd in. Toen was het alweer tijd dat de zon onder ging. En zo dus ook in het donker terug naar de camping gereden, niet aan te raden. Maar uiteindelijk hebben we alleen maar twee dingo’s gezien en een vogel aangereden. No worries, aangekomen op de camping al snel gaan slapen.
De dag na het duiken niks gepland, dus een dagje niks doen en chillen op het strand en naast de camper. Maar eigenlijk is dat niks doen voor ons niet voor ons uitgevonden. We zijn blij als we weer verder kunnen.
Wildlife is er zeker en onze bezoekjes aan het toilet zijn dan ook altijd spannend. De ene keer komen we een schorpioen tegen en de andere keer onze eerste slang, al was die niet heel groot maar hij was er. En ook de varaan is weer even terug geweest op het toilet. Niet te vergeten ook de vriendelijke muizen die ons gedag komen zeggen als we ‘s avonds buiten zitten.
26 februari hebben we onze start gemaakt maar Karijini. Nog eten, water en bier gekocht. Water voor de camper bijgevuld, getankt en een extra tank gekocht. Waarvan de jerrycan duurder was dan de diesel zelf. Een rit van ruim twee uur gemaakt en toen een tussenstop gemaakt bij een roadhouse. Eerst leek dit maar een afgelegen plek waar niemand komt. Maar toen we binnen in de winkel/restaurant/tankstation zaten hebben we heel wat verschillende mensen voorbij zien komen. Het is nu zo’n ongeveer 40 graden en dat merken we ook ‘s avonds als we gaan slapen. Daarnaast worden de vliegen ook veel erger en hebben we een elektrische vliegenmepper gekocht. Heerlijk om met dat ding ‘s avonds door de camper te gaan. Not very vegan, bye Felicia, sorry not sorry.
Karijini is nog een stukje rijden. Michelle begint vandaag met het eerste stuk rijden. En dat gaat helemaal prima, op een paar bijna doodervaringen na. Nu was dat ook niet de schuld van haar. Maar sommige road trains hier nemen de hele weg over als je ze tegenkomt. Onderweg is er nog veel groen te zien en het zand wordt rood, indrukwekkende natuur. Eenmaal aangekomen op de camping is er helemaal niemand. Alle kampeerplekken zijn gesloten, op onze geboekte plaats na. We beginnen ondertussen al grappen te maken en ons af te vragen wat we hier eigenlijk komen doen. Door de cycloon die hier pas is geweest zijn ook meerdere walking trails afgesloten en daarnaast is het ook niet echt het juiste seizoen om hier te zijn. Camper geparkeerd en lopend naar het toilet worden we al gek van alle insecten om ons heen. En wat is het heet! Dus zijn we met een biertje in onze camper een keuze gaan maken. We gaan vandaag nog door terug naar Perth. Outback, je bent vast erg mooi en we hebben maar liefst een uurtje van je genoten op deze camping. Niks voor ons, wij gaan weer door. Met z’n vieren helemaal happy in de camper met een biertje erbij gaan we door naar Newman. Daar een nachtje doorbrengen op een camping. En dan met volle snelheid twee a drie dagen terug rijden naar Perth. Misschien hebben we nog tijd over om een stuk naar het zuiden te rijden vanaf Perth. We maken gewoon een nieuw plan.
En zo hebben we in een dag tijd ongeveer 1100 kilometer gereden. We zijn vanuit Newman alleen maar gaan rijden en rijden. Stoppen om te tanken, plassen en een snackje en dan weer door. Zo kwamen we ‘s avonds in het donker in New Norcia aan. De kampeerplek konden we niet vinden en toen hebben we de camper maar langs het toilethok gezet. Illegaal parkeren stond nog op ons to do lijst. Snel gaan slapen en dan kunnen we morgen weer verder.
Dus vandaag door naar Margarat River. Wel weer een stukje rijden maar dat hebben we er zeker voorover. Eenmaal aangekomen hebben we het dorp bezocht, daar wat geshopt en toen door naar de camping. Dat dachten we tenminste, alles is volgeboekt. Maandag is er een feestdag en dus alles vol en ook het weekend zal hiermee te maken hebben. We zijn verder gaan zoeken en zitten nu op een vineyard ongeveer twintig minuten van Margarat River. Het gaat prima hierzo, we hebben ook nog drie gratis flessen wijn gekregen van de eigenaar. Morgen gaan we dus die wijn tour hier doen.
We maken er altijd wel weer een goed nieuw plan van. Fijn weekend!
Kus Ilse
Eenmaal aangekomen in Exmouth op de camping in Cape Range hadden we het al helemaal getroffen met de wildlife. Geparkeerd en half geïnstalleerd komen we er al snel achter dat er een Nederlands stel naast ons staat. Die vrouw helemaal enthousiast en nam ons mee naar het toilet. Want er zit daar een varaan. Wat bang zijn we met haar meegelopen en deed ze de deur open van het toilet. Daar zit dus heel duidelijk een varaan, wat is ie groot! Onze ‘Freek Vonk’ Michelle heeft foto’s gemaakt en toen weer snel terug naar de camper. Daar zijn we snel het water in gegaan, waar we een schildpad tegen kwamen en samen mee hebben gezwommen.
De zonsondergang is hier prachtig en we zien dan ook dat we weer op een prachtige plek staan met onze Berth. Op de kleinere strandjes hier kan je heerlijk genieten van de zon, of keihard verbranden. Ook hier hebben we onze snorkels weer gepakt en zijn we weer op onderzoek uitgegaan.
Zondag 23 februari zijn we de stranden hier in de buurt wat gaan verkennen. Maar veel verder dan Turquoise Bay kwamen we niet. Helemaal niet erg want dit is weer een prachtig bijna wit strand met blauw helder water. Wat hebben we het toch goed zo met z’n vieren.
De dag daarna zijn we gaan duiken. En al was ik wat zenuwachtig, veel zin had ik wel. Mijn allereerste keer duiken was twee jaar geleden in The Great Barrier Reef, ons avontuur aan de Oostkust. Dit vond ik toen wel erg spannend maar uiteindelijk iets om zeker nog eens te doen. Op de boot kregen we dan ook weer netjes alle uitleg en zo gingen we met z’n vieren en de duikinstructeur het water in. Eerst helemaal naar de bodem toe en toen zagen we pas echt goed wat hier nu allemaal zwemt. Vele verschillende soorten vissen en koraal, maar ook haaien! Niet schrikken, want ze doen net alsof je er niet bent. We zijn ongeveer drie kwartier onder water geweest en toen weer langzaam naar boven gegaan. Voor mij iets te langzaam, ik kreeg weer een soort paniekaanval. Maar omdat iedereen wel rustig was ging het wel prima. De tweede keer duiken heb ik geprobeerd maar ik ben niet verder gegaan. Mag de pret niet drukken, want die eerste duik al zoveel moois gezien.
Na het duiken waren we allemaal erg moe en toe aan een dutje. Dus in de camper op de parkeerplaats even geslapen en daarna door naar openbare douches. Wat zijn we toch lekker aan het kamperen zo. Zelf koken deze avond doen we niet, is niet volgens de kampeerregels. Maar een goede pizza gaat er altijd in. Toen was het alweer tijd dat de zon onder ging. En zo dus ook in het donker terug naar de camping gereden, niet aan te raden. Maar uiteindelijk hebben we alleen maar twee dingo’s gezien en een vogel aangereden. No worries, aangekomen op de camping al snel gaan slapen.
De dag na het duiken niks gepland, dus een dagje niks doen en chillen op het strand en naast de camper. Maar eigenlijk is dat niks doen voor ons niet voor ons uitgevonden. We zijn blij als we weer verder kunnen.
Wildlife is er zeker en onze bezoekjes aan het toilet zijn dan ook altijd spannend. De ene keer komen we een schorpioen tegen en de andere keer onze eerste slang, al was die niet heel groot maar hij was er. En ook de varaan is weer even terug geweest op het toilet. Niet te vergeten ook de vriendelijke muizen die ons gedag komen zeggen als we ‘s avonds buiten zitten.
26 februari hebben we onze start gemaakt maar Karijini. Nog eten, water en bier gekocht. Water voor de camper bijgevuld, getankt en een extra tank gekocht. Waarvan de jerrycan duurder was dan de diesel zelf. Een rit van ruim twee uur gemaakt en toen een tussenstop gemaakt bij een roadhouse. Eerst leek dit maar een afgelegen plek waar niemand komt. Maar toen we binnen in de winkel/restaurant/tankstation zaten hebben we heel wat verschillende mensen voorbij zien komen. Het is nu zo’n ongeveer 40 graden en dat merken we ook ‘s avonds als we gaan slapen. Daarnaast worden de vliegen ook veel erger en hebben we een elektrische vliegenmepper gekocht. Heerlijk om met dat ding ‘s avonds door de camper te gaan. Not very vegan, bye Felicia, sorry not sorry.
Karijini is nog een stukje rijden. Michelle begint vandaag met het eerste stuk rijden. En dat gaat helemaal prima, op een paar bijna doodervaringen na. Nu was dat ook niet de schuld van haar. Maar sommige road trains hier nemen de hele weg over als je ze tegenkomt. Onderweg is er nog veel groen te zien en het zand wordt rood, indrukwekkende natuur. Eenmaal aangekomen op de camping is er helemaal niemand. Alle kampeerplekken zijn gesloten, op onze geboekte plaats na. We beginnen ondertussen al grappen te maken en ons af te vragen wat we hier eigenlijk komen doen. Door de cycloon die hier pas is geweest zijn ook meerdere walking trails afgesloten en daarnaast is het ook niet echt het juiste seizoen om hier te zijn. Camper geparkeerd en lopend naar het toilet worden we al gek van alle insecten om ons heen. En wat is het heet! Dus zijn we met een biertje in onze camper een keuze gaan maken. We gaan vandaag nog door terug naar Perth. Outback, je bent vast erg mooi en we hebben maar liefst een uurtje van je genoten op deze camping. Niks voor ons, wij gaan weer door. Met z’n vieren helemaal happy in de camper met een biertje erbij gaan we door naar Newman. Daar een nachtje doorbrengen op een camping. En dan met volle snelheid twee a drie dagen terug rijden naar Perth. Misschien hebben we nog tijd over om een stuk naar het zuiden te rijden vanaf Perth. We maken gewoon een nieuw plan.
En zo hebben we in een dag tijd ongeveer 1100 kilometer gereden. We zijn vanuit Newman alleen maar gaan rijden en rijden. Stoppen om te tanken, plassen en een snackje en dan weer door. Zo kwamen we ‘s avonds in het donker in New Norcia aan. De kampeerplek konden we niet vinden en toen hebben we de camper maar langs het toilethok gezet. Illegaal parkeren stond nog op ons to do lijst. Snel gaan slapen en dan kunnen we morgen weer verder.
Dus vandaag door naar Margarat River. Wel weer een stukje rijden maar dat hebben we er zeker voorover. Eenmaal aangekomen hebben we het dorp bezocht, daar wat geshopt en toen door naar de camping. Dat dachten we tenminste, alles is volgeboekt. Maandag is er een feestdag en dus alles vol en ook het weekend zal hiermee te maken hebben. We zijn verder gaan zoeken en zitten nu op een vineyard ongeveer twintig minuten van Margarat River. Het gaat prima hierzo, we hebben ook nog drie gratis flessen wijn gekregen van de eigenaar. Morgen gaan we dus die wijn tour hier doen.
We maken er altijd wel weer een goed nieuw plan van. Fijn weekend!
Kus Ilse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
